Złotokap alpejski Laburnum alpinum |
![]() Złotokap zwyczajny Laburnum anagyroides |
♦ Wysokie krzewy liściaste. |
♦ 3-listkowe liście. |
♦ Jaskrawożółte kwiaty zwisające w gęstych, długich gronach. |
♦ Niewielkie strąki z nasionami. |
♦ Liście złotokapu alpejskiego były niegdyś używane jako zamiennik tytoniu. |
♦ Twarde drewno złotokapu alpejskiego było używane do wyrobu instrumentów muzycznych. |
█ Zapraszam na swoją nową stronę Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych (https://www.rpdp.hostingasp.pl), na której znajdą Państwo najbardziej aktualne dane dotyczące rekordowych drzew w Polsce. Strona ma charakter otwarty - każdy może się zarejestrować i po zalogowaniu dodawać do bazy "swoje" drzewa wraz z ich pomiarami oraz zdjęciami. Bez zalogowania program pracuje w trybie "tylko odczyt" - dodawanie wpisów (także ich modyfikacja i usuwanie) nie jest możliwe, jednak bez przeszkód można przeglądać zgromadzone w bazie dane.
Rodzaj wysokich krzewów liściastych (rzadziej małych, przeważnie wielopniowych drzew), wyróżniających się przede wszystkim tworzonymi bardzo licznie, niezwykle efektownymi, zwisającymi gronami jaskrawożółtych kwiatów. Nadają one roślinie wygląd jak gdyby "kapała złotem" (stąd nazwy złotokap, złotodeszcz itp). Unikalną, a zarazem bardzo dobrą cechą rozpoznawczą złotokapów są ich trójlistkowe liście przypominające koniczynę i umieszczone na długich ogonkach. Owoce złotokapów, jako przedstawicieli rodziny bobowatych, mają postać wielonasiennych strąków. Dzięki swoim walorom dekoracyjnym złotokapy stały się cenionymi roślinami ozdobnymi. Należy jednak obchoddzić się z nimi ostrożnie, ponieważ wszystkie ich części są mocno trujące.
Systematyka |
Rodzaj złotokap obejmuje tylko trzy gatunki: złotokap zwyczajny (L. anagyroides), złotokap alpejski (L. alpinum) oraz będący mieszańcem powyższych złotokap Waterera (Laburnum xwatereri); wszystkie one pochodzą z południowej Europy. W Polsce najczęściej uprawiany jest złotokap zwyczajny, natomiast najlepsze walory dekoracyjne posiada odmiana 'Vossii' złotokapu Waterera, której kwiatostany osiągają nawet 40(50)cm długości!
Gatunki szczegółowo opisane w serwisie |
Złotokap zwyczajny |
Ten wysoki krzew liściasty (rzadziej niewielkie drzewo) należy do najbardziej efektownych roślin ozdobnych w Europie.
Jego tworzone w bardzo dużych ilościach, zwisające, długie i gęste grona złocistożółtych kwiatów nadają roślinie wygląd
jak gdyby "kapała złotem" (stąd nazwy złotokap, złotodeszcz itp.).
Poza kwiatami złotokap wyróżnia się przede wszystkim trójlistkowymi liśćmi. Kształtem przypominają one koniczynę,
są jednak od niej znacznie większe. Owoce mają postać niewielkich strąków z nasionami.
Więcej informacji... |
Występowanie / Zastosowanie / Cechy morfol.
W skład rodzaju wchodzą tylko trzy i to bardzo podobne do siebie gatunki. W tym miejscu ograniczymy się zatem do wypunktowania
głównych różnic pomiędzy omówionym dalej dokładnie, najczęściej uprawianym w Polsce
złotokapem zwyczajnym a dwoma pozostałymi gatunkami.
Zacznijmy od biotopu poszczególnych gatunków. Złotokap zwyczajny występuje generalnie od niżu po niskie patrie gór,
złotokap alpejski na wyżynach i w wysokich górach (do 2000 m.n.p.m.), złotokap Waterera natomiast - tam gdzie gatunki
rodzicielskie. Wszystkie złotokapy rosną szybko (najszybciej - z. Waterera; nie powinno to dziwić biorąc pod uwagę,
że gatunek ten jest mieszańcem). Jeśli chodzi o cechy morfologiczne, to jedną z ważniejszych różnic
stanowi brak owłosienia różnych części złotokapa alpejskiego. Dotyczy to głównie pąków, pędów i młodych gałązek, ale także i liści,
które u z. alpejskiego są początkowo obustronnie długo, odstająco owłosione i z czasem na wierzchu łysieją.
Kwiatostany z. alpejskiego są nieco dłuższe (20-30cm) niż u zwyczajnego (10-20cm), najbardziej jednak okazałe kwiatostany
tworzy odmiana 'Vossii' złotokapa Waterera - ich długość może dochodzić nawet do 50cm!
W odróżnieniu od bezzapachowych kwiatów z. zwyczajnego, kwiaty złotokapów alpejskiego i Waterera przyjemnie pachną,
a na ich żagielkach nie występuje plamka lub jest ona bardzo mała.
Na dużych wysokościach kwiaty z. alpejskiego mogą zakwitać dopiero w lipcu (miesiąc po z. zwyczajnym).
Tworzone przez z. alpejskiego strąki różnią się od występujących u z. pospolitego tym, że są krótsze (mają ok. 3cm dług.)
i cienkościenne.
|