♦ Intensywnie ciemnozielona kora utrzymująca się bardzo długo (latami) na młodych gałęziach. |
♦ Pierzaste liście złożone z 7-15 eliptycznych, całobrzegich listków. |
♦ Kremowobiałe, motylkowate kwiaty zebrane w stojące, duże, stożkowate wiechy. Kwitną bardzo późno (od lipca nawet do września). |
♦ Strąki nasion jak sznury pereł (z przewężeniami pomiędzy nasionami). |
♦ Perełkowiec japoński jest najpóźniej kwitnącym drzewem spotykanym w Polsce. |
█ Zapraszam na swoją nową stronę Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych (https://www.rpdp.hostingasp.pl), na której znajdą Państwo najbardziej aktualne dane dotyczące rekordowych drzew w Polsce. Strona ma charakter otwarty - każdy może się zarejestrować i po zalogowaniu dodawać do bazy "swoje" drzewa wraz z ich pomiarami oraz zdjęciami. Bez zalogowania program pracuje w trybie "tylko odczyt" - dodawanie wpisów (także ich modyfikacja i usuwanie) nie jest możliwe, jednak bez przeszkód można przeglądać zgromadzone w bazie dane.
Jeśli kiedyś spacerując po mieście w sierpniu zobaczymy średniej wielkości drzewo liściaste, które o tej porze roku dopiero zakwita, prawdopodobnie będzie to perełkowiec japoński. Motylkowate kwiaty szupina japońskiego, bo tak brzmi najczęściej używana nazwa tego drzewa, mają kremowobiały kolor i są zebrane w duże, stożkowate wiechy stojące na wierzchołkach pędów. Pojawiają się one w okresie, kiedy zdecydowana większość drzew i krzewów nie tylko dawno już przekwitła, ale jest w trakcie, albo nawet już po fazie owocowania! Nietypowy okres kwitnienia nie jest jedyną atrakcją, jaką ma do zaoferowania szupin. Bardzo ciekawie wyglądają na przykład owoce tego drzewa. Są nimi niewielkie, zielone strąki z nasionami, przypominające sznury pereł (stąd nazwa - perełkowiec), albo też, jak kto woli, różaniec. Swój charakterystyczny wygląd strąki zawdzięczają wyraźnym przewężeniom występującym pomiędzy nasionami. Pierzasto złożone liście szupina są podobne do liści robinii akacjowej. Jesienią przebarwiają się one efektownie na jaskrawo ciemnożółty kolor, co stanowi dodatkowy walor dekoracyjny.
Opisane wyżej cechy czynią z perełkowca japońskiego bardzo atrakcyjne drzewo ozdobne i sprawiają, że ten pochodzący wbrew nazwie nie z Japonii, a z Chin i Korei gatunek na dobre zadomowił się w Europie. W Polsce nie jest on jeszcze zbyt popularny, choć ostatnio coraz częściej można go spotkać w parkach i wzdłuż ulic.
Systematyka |
Jedyny uprawiany w Polsce gatunek perełkowca (jako nowo wydzielonego rodzaju Styphnolobium - patrz opis rodzaju Sophora).
![]() |
Zasięg. Chiny, Korea (mimo swojej nazwy, perełkowiec japoński nie występuje naturalnie w Japonii. Został on tam sprowadzony przed kilkuset laty z Chin i od tej pory jest sztucznie uprawiany). Biotop. Rośnie na otwartej przestrzeni w zakresie wysokości 300-1000 m.n.p.m. W miarę możliwości wybiera suche tereny. Preferencje. Gleby żyzne, świeże i głębokie, niezbyt wilgotne, najlepiej wapienne. Gatunek ciepło- i światłolubny, dość wrażliwy na mróz (szczególnie łatwo przemarzają młode osobniki) i w związku z tym wymagający stanowisk osłoniętych od wiatru. Bardzo odporny na suszę, zasolenie gleby i zanieczyszczenia powietrza. Długość życia i tempo wzrostu. Drzewo stosunkowo krótkowieczne, wolno rosnące. Osiąga wiek 100-150 lat.
![]() |
Popularne drzewa ozdobne na południu Europy, sadzone zwykle jako parkowe lub uliczne, atrakcyjne głównie ze względu na bardzo późny okres kwitnienia, kiedy to są "całe kremowe" ze względu na tworzone obficie na obrzeżach korony kwiatostany. Cenne drewno perełkowca japońskiego jest używane do produkcji mebli i parkietów, a zawarta w tkankach rutyna znajduje zastosowanie w medycynie.
![]() |
Pokrój. Średniej wielkości, dość okazałe drzewo liściaste.
Rozmiary.
Wysokość 20-25m. Średnica pnia 0.75-1(1.25)m.
Szczegóły pokroju.
Pień pojedynczy, krótki. Korona szeroka, nisko osadzona, przeważnie kulista lub nieco parasolowata, czasami nieregularnie
rozczłonkowana. Konary średniej grubości, ukośnie wzniesione (u niektórych odmian efektownie poskręcane lub zwieszające się).
![]() |
|
|
Perełkowiec japoński to średniej wielkości drzewo liściaste o krótkim pniu i szerokiej, okrągławej lub nieregularnie rozczłonkowanej koronie. |
![]() |
System korzeniowy rozległy, silnie rozgałęziony.
![]() |
Kora w młodości przez wiele lat ciemnozielona i gładka, z czasem staje się ciemnoszarobrunatna do czarniawej, dość głęboko podłużnie bruzdowana. Młode pędy przez wiele lat ciemnozielone, początkowo delikatnie owłosione, z biegiem czasu łysiejące. Gałęzie bezcierniowe (różnica w stosunku do robinii akacjowej!). Pąki ukryte w zgrubiałej nasadzie liści, bardzo drobne, czarnobrunatne, z licznymi łuskami.
![]() |
|
![]() |
|
Kora perełkowca japońskiego na młodych gałęziach utrzymuje się zielona i gładka przez wiele lat (po lewej). U starych drzew jest ona ciemnoszara i głęboko podłużnie bruzdowana. |
Kwiaty
Obupłciowe, owadopylne i bardzo miododajne (cenne w pszczelarstwie), zebrane na szczytach pędów lub w kątach liści w duże,
stojące, stożkowate grona długości 15-30cm. Pojedyncze kwiaty motylkowate, dwuwargowe, kremowobiałe, długości 1-2cm, pachnące.
Okres kwitnienia:
VII/VIII-VIII(IX!) (bardzo długo po rozwinięciu się liści).
Kwiaty perełkowca japońskiego są zebrane w duże, wyprostowane wiechy. Pojedyncze kwiaty mają motylkowaty kształt, a ich kolor jest kremowobiały. |
Owoce i nasiona
Zielone, mięsiste strąki z nasionami długości 5-8cm. Pomiędzy nasionami występują charakterystyczne przewężenia, przez co strąki przypominają sznury pereł (stąd nazwa - perełkowiec). Nasiona czarne, posiadają zielony, galaretowaty miąższ. Okres dojrzewania owoców: IX/X-X(XI). Strąki długo nie wysychają. Opadają zwykle dopiero po pierwszych mrozach. Strąki perełkowca japońskiego posiadają charakterystyczne przewężenia pomiędzy nasionami.
Drewno
Ciemnobrązowe, twarde i gęste, trwałe, używane m.in. do wyrobu mebli i parkietów.
Inne informacje
█ UWAGA! Wszystkie części perełkowca japońskiego są trujące. |
![]() |