♦ Stosunkowo gładka kora posiada charakterystyczny wzór utworzony z jasnych, pionowych prążków. |
♦ Bardzo grube młode pędy (przekraczają 2cm grubości!), posiadają pomarańczowy rdzeń. |
♦ Bardzo duże blizny liściowe w kształcie podkowy, z widocznymi wiązkami przewodzącymi. |
♦ Wielkie, pierzasto złożone liście. U odmian osiągają nawet 1m długości! Listki w liczbie (11)15-25(31), u nasady z 1-3 łagodnymi ząbkami i 1-2(3) gruczołkami. Roztarte mocno i nieprzyjemnie pachną starą gumą. |
♦ Kwiatostany w postaci dużych, stojących, jasnożółtych wiech, nieprzyjemnie pachną kocim moczem. |
♦ Owoce: zebrane w bardzo gęste wiechy pojedyncze skrzydlaki z centralnie umieszczonym orzeszkiem, często wyraźnie skręcone, początkowo pomarańczowe, potem zielone, następnie jasnobrązowe. |
♦ Nazwa angielska bożodrzewu gruczołkowatego Tree of heaven oznacza po polsku "niebiańskie drzewo". |
█ Zapraszam na swoją nową stronę Rejestr Polskich Drzew Pomnikowych (https://www.rpdp.hostingasp.pl), na której znajdą Państwo najbardziej aktualne dane dotyczące rekordowych drzew w Polsce. Strona ma charakter otwarty - każdy może się zarejestrować i po zalogowaniu dodawać do bazy "swoje" drzewa wraz z ich pomiarami oraz zdjęciami. Bez zalogowania program pracuje w trybie "tylko odczyt" - dodawanie wpisów (także ich modyfikacja i usuwanie) nie jest możliwe, jednak bez przeszkód można przeglądać zgromadzone w bazie dane.
Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. Wyróżnia się przede wszystkim ogromnymi, osiągającymi do 80cm długości (u odmian nawet ponad 1m!), pierzasto złożonymi liśćmi, które ze względu na swoje rozmiary często bywają mylone z gałązkami. Liczne, całobrzegie listki posiadają zwykle u nasady 1-3 łagodne ząbki i podobną ilość gruczołków (stąd nazwa), a po roztarciu wydzielają intensywny i wyjątkowo nieprzyjemny zapach. Walor dekoracyjny stanowią bardzo gęste, zwisające wiechy stanowiące owoce zbiorowe bożodrzewu gruczołkowatego. Są one złożone z pojedynczych, nieco skręconych skrzydlaków z centralnie umieszczonym i wyraźnie widocznym orzeszkiem. Przed dojrzeniem skrzydlaki przyjmują niezwykle efektowny, rudopomarańczowy kolor. Na uwagę zasługują również wyjątkowo grube i masywne młode pędy bożodrzewu. Ich średnica często przekracza 2cm(!), co stanowi absolutny rekord i jest wynikiem lepszym nawet niż u sumaka czy kasztanowca.
Jako wybitnie pionierskie drzewo, ailant jest jednym z najmniej wymagających i zarazem najbardziej inwazyjnych gatunków. Potrafi on zasiedlać bardzo trudne, niedostępne dla innych drzew i krzewów miejsca, takie jak gruzowiska, hałdy itp.; często też wyrasta pomiędzy płytami chodnikowymi czy w szczelinach murów. Z tego właśnie powodu w Nowym Jorku bożodrzewy są nazywane gettowymi palmami lub drzewami dla ubogich.
Bożodrzew gruczołkowaty został sprowadzony do Europy w 1751 r. W Polsce jest średnio rozpowszechniony, sadzony najczęściej w parkach i ogrodach lub jako drzewo przydrożne, czasami też dziczeje. Ze względu na podobieństwo liści oraz grube pędy bywa czasem mylony z niektórymi gatunkami sumaka, w szczególności z najczęściej występującym u nas sumakiem octowcem (od którego jednak jest znacznie większy i zupełnie różni się owocami).
Systematyka |
Jedyny uprawiany na większą skalę w Europie (także w Polsce) gatunek bożodrzewu. W Polsce spotykany głównie w parkach, bardziej częsty na południu Europy. Posiada odmiany ozdobne, np. wyróżniającą się jaskrawoczerwonym zabarwieniem owoców odmianę "Erythrocarpa" oraz posiadającą bardzo długie, zwisające liście odmianę "Pendulifolia".
Zasięg.
Pn.-wsch. Chiny. Od kilkuset lat drzewo uprawiane także w Europie oraz Ameryce Północnej i często tam dziczejące.
Gatunek inwazyjny, bardzo agresywnie rozprzestrzeniający się poza terenem swojego naturalnego występowania.
Biotop.
Lasy mieszane (zwłaszcza na ich skrajach), zadrzewienia śródpolne, nieużytki itp.
Preferencje.
Roślina pionierska, posiadająca niewielkie wymagania glebowe. Może rosnąć na glebach suchych i jałowych (nawet na gruzowiskach),
jednak najbardziej lubi gleby piaszczyste, świeże, żyzne i głębokie (nie gliniaste), suche do średnio wilgotnych.
Drzewo ciepło- i światłolubne, odporne na suszę, umiarkowanie mrozoodporne (przy tym jednak bardzo wrażliwe
na wiosenne przymrozki - patrz uwaga o przemarzaniu), prawie zupełnie niewrażliwe
na zanieczyszczenia powietrza (dobrze sprawdza się w miastach).
Długość życia i tempo wzrostu.
Drzewo krótkowieczne, bardzo szybko rosnące. Osiąga wiek zaledwie 50-70(100) lat. Tempo wzrostu jest szczególnie duże w przeciągu
kilku pierwszych lat - może ono wtedy wynosić nawet 1.2-2m/rok(!); po kilku latach spada do około 0.5-0.8m/rok.
Pod względem początkowego tempa wzrostu b. gruczołkowaty należy - po topolach - do najszybciej rosnących drzew w Polsce.
█
Bożodrzew gruczołkowaty rzadko żyje dłużej niż 50 lat. Jest to jednak bariera wynikająca nie tyle z cech fizjologicznych,
co raczej mechanicznych - po prostu niezwykle kruche i wykazujące tendencję do gnicia drewno bożodrzewu sprawia,
że od pewnego wieku drzewo jest coraz bardziej narażone na złamania.
█
Z moich obserwacji wynika, że bożodrzew gruczołkowaty jest jednym z drzew najwcześniej kończących wzrost w ramach sezonu.
Przyrost na wysokość ustaje zwykle już na początku lipca. Drzewo widocznie musi mieć więcej czasu,
aby jego bardzo grube pędy zdążyły zdrewnieć przed zimą.
Drzewo głównie ozdobne, ze względu na wyjątkowo dużą tolerancję na warunki wielkomiejskie (zanieczyszcznie powietrza, susze, do pewnego stopnia także zasolenie) polecane zwłaszcza na tereny (po)przemysłowe. Jego drewno jest używane do produkcji papieru, mebli oraz jako opał, liście stanowią pokarm dla larw jedwabników, wyciągi z kory są natomiast wykorzystywane do wyrobu preparatów ziołowych.
Średniej wielkości i budowy drzewo liściaste. Posiada zwykle gruby, prosty pień oraz średnio szeroką, wysoko wysklepioną koronę.
Rozmiary.
Wysokość 20-25(-30)m. Średnica pnia 0.75-1(1.25)m.
█
Jak podaje strona Monumental Trees, zarówno najwyższy, jak i najgrubszy bożodrzew w Europie
rośnie w Holandii. Pierwsze z drzew mierzy 28.6m wysokości, natomiast drugie posiada pień o obwodzie 4.40m
(φ 1.40m). Więcej informacji na temat rekordowych drzew - patrz dodatek Rekordy.
Szczegóły pokroju.
Pień masywny, prosty i regularny, zwykle nisko rozgałęziony, pojedynczy.
Korona w młodości średnio rozłożysta, jajowata i kopulasto wysklepiona, u starych drzew szersza, okrągława, często nieregularna.
Konary dość rzadko i nieregularnie rozstawione, łukowato powyginane, bardzo kruche.
Dolne gałązki zwieszają się pionowo w dół; są one bardzo długie, grube i stosunkowo rzadkie,
w górnej części korony natomiast łukowato wznoszą się ku górze, są krótsze i bardziej gęste.
System korzeniowy płytki i rozległy, intensywnie się rozrasta, wytwarza dużą ilość odrośli
(szczególnie w miejscach uszkodzenia korzeni).
Odrośla czasami wykorzystuje się do wegetatywnego rozmnażania, częściej jednak stanowią one problem, ponieważ dzięki nim
drzewo nadmiernie się pleni.
█
UWAGA! Rozrastające się intensywnie korzenie bożodrzewu mogą uszkadzać fundamenty budynków, kanalizację itp.
Młode (tegoroczne) pędy okrągłe w przekroju, wyjątkowo grube - osiągają nawet ponad 2cm średnicy(!), zielone (czasem z delikatnnym czerwonawym odcieniem). Pędy roczne żółtawobrązowe do pomarańczowobrązowych, posiadają bardzo duże, sercowate blizny liściowe z wyraźnie widocznymi śladami po wiązkach przewodzących oraz liczne przetchlinki, są bardzo delikatnie omszone, ich końce zasychają. Rdzeń pędów gąbczasty, pomarańczowy lub różowy (ważna cecha rozpoznawcza!). Pąki umieszczone nad bliznami liściowymi, brązowawe, początkowo kuliste i małe, przed rozwinięciem bardzo się powiększają, a ich kształt staje się podługowaty. █ Pędy bożodrzewu (podobnie jak starsze gałęzie i w ogóle drewno tego drzewa) są kruche i bardzo łatwo się łamią.
|
Więcej... |
Liście
Blaszkowate, nieparzystopierzaste, złożone z (11)15-25(31) listków. Wyróżniają się ogromnymi rozmiarami;
przeważnie ich długość wynosi 40-60(80)cm, ale u niektórych odmian może ona przekraczać nawet 1m!
Listki wąskoeliptyczne do eliptycznych, długości do 6-12cm, z mocno wyciągniętym i zaostrzonym wierzchołkiem, całobrzegie,
u podstawy posiadają zwykle 2-4 łagodne ząbki z jednym lub kilkoma gruczołkami (stąd nazwa), z góry matowo ciemnozielone
(tuż po rozwinięciu czerwonobrązowe, podobnie jak u orzecha włoskiego), od spodu jaśniejsze,
nagie, przy potarciu wydzielają bardzo mocny, nieprzyjemny zapach przypominający starą gumę.
Ustawienie:
skrętoległe na ogonkach.
Okres występowania:
IV/V-X/XI(XI). Liście rozwijają się dość późno - pod koniec kwietnia lub na początku maja (przed kwiatami).
Opadają także stosunkowo późno - na przełomie października i listopada. Przed opadnięciem nie zmieniają koloru.
|
Wielkie, pierzasto złożone liście bożodrzewu gruczołkowatego mogą osiągać 1m długości! Ze względu na swoje rozmiary, bywają one czasami mylone z gałęziami. |
↑ U podstawy listków występują zwykle 1-3 łagodne ząbki. Na spodniej stronie ząbków znajdują się małe gruczołki, od których pochodzi nazwa gatunku. |
Więcej... |
Przeważnie rozdzielnopłciowe (rzadziej obupłciowe), rozmieszczone dwupiennie (rzadziej jednopiennie)1,
owadopylne i miododajne, zebrane w duże i gęste, szczytowe wiechy o średnicy do 30cm. Pojedyncze kwiaty drobne, żółtozielonkawe,
posiadają 5-6 płatków korony, wydzielają mocny i nieprzyjemny zapach przypominający koci mocz (intensywniejszy w przypadku
kwiatów męskich).
Okres kwitnienia:
VI (po rozwinięciu się liści). Zawiązki kwiatów pojawiają się wraz z liśćmi już w maju, jednak kwiaty
zakwitają dopiero około połowy czerwca lub nawet nieco później.
__________________________________
1) Jednopłciowe kwiaty występują najczęściej na osobnych drzewach, co czyni bożodrzew gruczołkowaty rośliną generalnie dwupienną, choć nie tak rzadko zdarzają się drzewa z kwiatami męskimi i żeńskimi (a nawet obupłciowymi) występującymi wspólnie na tym samym osobniku.
Kwiaty bożodrzewu są zebrane w duże i gęste, szczytowe wiechy. |
Więcej... |
Pojedyncze skrzydlaki z centralnie umieszczonym orzeszkiem. Są wytwarzane niezwykle obficie, zebrane po kilkadziesiąt sztuk tworzą duże i gęste, zwisające wiechy. Orzeszek wyraźnie widoczny (wypukły), umieszczony w środku poskręcanego skrzydełka o wymiarach ok. 4x1cm. W trakcie dojrzewania skrzydlaki przybierają bardzo efektowny, rudopomarańczowy lub czerwonopurpurowy kolor, z biegiem czasu zielenieją, a po dojrzeniu stają się jasnobrązowe. Okres dojrzewania owoców: IX-X. Młode, pomarańczoworude skrzydlaki pojawiają się pod koniec czerwca. Zachowują one czerwonawy odcień mniej więcej do drugiej połowy lipca, po czym stopniowo zielenieją. Po dojrzeniu zeschnięte - jasnobrązowe często utrzymują się na drzewie przez całą zimę.
Owoce bożodrzewu gruczołkowatego mają postać jednonasiennych skrzydlaków. Orzeszek w skrzydlaku jest umieszczony centralnie, a samo skrzydełko - skręcone wokół osi. Na zdjęciach kolejne fazy rozwoju owoców od początku lipca, poprzez koniec sierpnia aż do końca września. |
Więcej... |
Jasnożółtawe, średnio twarde i bardzo kruche, niezbyt dobre jakościowo, używane głównie do produkcji papieru oraz jako opał, rzadziej
w przemyśle meblowym.
█
Drewno bożodrzewu gruczołkowatego jest niezwykle kruche;
jego gałęzie często łamią się nawet przy lekkim przygięciu.
█
Z moich obserwacji wynika, że po każdej dużej wichurze, uszodzenia bożodrzewów są znaczne. Gdyby nie ich stosunkowo mała liczebność,
drzewa te prawdopodobnie stanowiłyby w Krakowie jedno z większych zagrożeń.
Więcej na ten temat w artykule Drzewa i wiatr.
Więcej... |
█ Bożodrzew gruczołkowaty jest gatunkiem silnie alergennym.
█
Bożodrzewy dobrze znoszą przycinanie. Zabieg ten powoduje wyrastanie zdrowych, silnych pędów.
█
Najlepszym okresem do przesadzania bożodrzewu jest wiosna.
█
W południowej Polsce większość młodych pędów wierzchołkowych bożodrzewu przemarza na wiosnę, przez co drzewo jest zmuszone wypuszczać
pędy boczne (przejmujące rolę uszkodzonych). Wynikiem tego jest charakterystycznie rozgałęzianie się bożodrzewu. Podobna sytuacja
ma miejsce w przypadku surmii bignoniowej.